تشرف به اماکن مقدس و حرم های امامزادگان

بر روی زمین اماکن مقدسی وجود دارند که خداوند متعال آن‌ها را برگزیده و شرافتی ویژه بخشیده است. این فضاهای نورانی محل عبور ملائکه و کانون رحمت الهی است و حضور در آن‌ها روح بندگی را در انسان زنده می‌کند.
در صدر همه این مکان ها، حرم‌های با عظمت و نورانی اهلبیت علیهم السلام قرار دارد که اگر تا قیامت هم از اهمیت آن‌ها سخن بگوییم باز هم نخواهیم توانست از ساحل این دریای بیکرانِ فضیلت جلوتر رویم.
از دیگر مکان‌های مقدس، حرم‌های مطهر امامزادگان علیهم السلام می‌باشد. امامزادگان علیهم السلام بازوهای توانمند اهلبیت علیهم السلام در تربیت و پرورش نفوس بودند و برای تبلیغ و تعلیم آموزه‌های خاندان وحی به عنوان نمایندگان اجداد طاهرین خود به بلاد مختلف سفر کرده و چه بسیاری از آن‌ها که در این راه، جان خویش را فدا کردند و مظلومانه به دست حکّام وقت به شهادت رسیدند. این که قبور مطهر آنان پس از گذشت صدها سال به فراموشی سپرده نشده و مورد تکریم قرار گرفته خود دلیل روشنی است بر این که اخلاق و کمالات اهلبیت علیهم السلام در وجود آن بزرگواران جلوه داشته است و همین نکته سبب می‌شده که مردم از دور و نزدیک به سوی ایشان بشتابند و آنان را در دوران حیات و پس از آن، زیارت کنند.
اگرچه امامزادگان علیهم السلام دنیا را وداع گفته‌اند اما ارواح پاک آنان، امور عالم را به دست گرفته و کماکان درماندگان مادی و معنوی را دستگیری می‌کنند و هدایت می‌بخشند. به این مکاشفه آموزنده دقت نمایید:
یکی از اولیای الهی در مکاشفات خویش خدمت حضرت بقیه الله ارواحناه له الفداء می‌رسد و ملاحظه می‌کند آن حضرت نامه‌هایی را باز می‌کنند و گوشه آن‌ها دستوراتی مرقوم می‌فرمایند و بعضی از نامه‌ها را هم می‌بوسند. آن مرد صالح از امام عصر عج سؤال می‌کند: این نامه‌ها چیست؟
حضرت می‌فرمایند: این نامه‌ها، توصیه‌ها و تقاضاهای امامزادگانی است که مردم به آن‌ها متوسل شده‌اند و آن‌ها حاجات مردم را برای ما می‌نویسند تا درباره آن تصمیم بگیریم.
او مجدداً می‌پرسد: چرا بعضی از نامه‌ها را می‌بوسید؟ امام علیه السلام در پاسخ می‌فرمایند: نامه‌هایی که می‌بوسم از سوی عمویم اباالفضل العباس علیه السلام است.[۱] بنابراین از بهترین راه‌های عرض حاجت به محضر مقدس حضرت ولیعصر عج، تشرف به حرم امامزادگان علیهم السلام و واسطه قرار دادن ایشان است. هنگام تشرف به حرم امامزادگان علیهم السلام ، با تمام وجود آن بزرگواران را حاضر و ناظر بدانید، مؤدبانه در مقابل ایشان ادای احترام کنید و از محضرشان بخواهید برای تعجیلِ در امر فرج دست به دعا بردارند و برای سعادت شما، در پیشگاه امام عصر عج وساطت کنند.
همچنین اماکن متعددی در جهان وجود دارند که به وجود نازنین امام زمان علیه السلام انتساب داده شده اند و تشرف به آن مکان‌ها معنویت خاصی به آدمی می‌بخشد. در ادامه به سه نمونه از آن‌ها اشاره می‌کنیم.
مسجد سهله:
مسجد سهله که در کوفه واقع شده کهن‌ترین مکان منتسب به امام عصر علیه السلام است. بر مبنای روایات این مسجد اقامتگاه شخصی حضرت در عصر ظهور خواهد بود.
امام صادق علیه السلام در فضیلت این مکان شریف می‌فرمایند:
هیچ مرد و زن مؤمنی نیست مگر آن که دلش به سوی مسجد سهله پر می‌زند. احدی نیست که در مسجد سهله نماز بگزارد و با نیت راستین خدای متعال را بخواند جز این که خداوند حاجتش را روا شده به سوی او باز گرداند … مسجد سهله از آن بقعه هایی است که خداوند دوست می‌دارد در آنجا او را بخوانند. شب و روزی نیست که فرشتگان به زیارت مسجد سهله نشتابند و در آن جا به عبادت حق نپردازند…[۲] چه زیباست کسانی که به عتبات عالیات مشرف می‌شوند هنگام حضور در مسجد سهله خود را در خانه محبوب بدانند و با آرزوی درک دوران زیبای ظهور در این مکان شریف نماز بگزارند و خداوند متعال را با مهم ترین درخواست یعنی دعا برای تعجیل فرج بخوانند.
مسجد کوفه:
مسجد کوفه، محل قضاوت و همچنین جایگاه منبر حضرت ولیعصر عج در روزگار ظهور است. بر مبنای روایات فضای مسجد کوفه در زمان ظهور توسعه چشم‌گیری خواهد یافت و بسیاری از مؤمنان در این مسجد نمازهای روزانه و نماز جمعه را به حضرت مهدی علیه السلام اقتدا خواهند نمود.
امیرالمؤمنین علیه السلام می‌فرمایند:
‌ای اهل کوفه، خداوند به شما نعمت‌هایی عطا کرده که به هیچ کس دیگر عطا نکرده است.[۳] از فضیلت‌های مسجد شما این است که خانه آدم، خانه نوح، خانه ادریس، عبادتگاه ابراهیم، عبادتگاه برادرم خضر و امروز محل عبادت و مناجات من است.
زمانی برای مسجد کوفه فرا خواهد رسید که محل برگزاری نماز مهدی علیه السلام از تبار من و محل عبادت هر مؤمن می‌شود. هیچ مؤمنی بر روی زمین نمی‌ماند مگر آن که به مسجد کوفه بیاید و یا این که دلش به سوی این مسجد پر بزند.[۴] جالب‌تر این که این مکان شریف همان محلی است که به زندگانی شوم ابلیس پایان داده می‌شود.
امام صادق علیه السلام می‌فرمایند:
الْوَقْتُ الْمَعْلُومُ یَوْمُ قِیَامِ الْقَائِمِ عج فَإِذَا بَعَثَهُ اللَّهُ کَانَ فِی مَسْجِدِ الْکُوفَهِ وَ جَاءَ إِبْلِیسُ حَتَّى یَجْثُوَ عَلَى رُکْبَتَیْهِ فَیَقُولُ یَا وَیْلَاهُ مِنْ هَذَا الْیَوْمِ فَیَأْخُذُ بِنَاصِیَتِهِ فَیَضْرِبُ عُنُقَهُ فَذَلِکَ یَوْمُ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ مُنْتَهَى أَجَلِه؛[۵] وقت معلوم (یعنی پایان مهلت شیطان) روز قیام قائم عج الله است؛ هنگامی که خداوند قائم عج را برانگیزد در مسجد کوفه (ساکن) خواهد بود؛ پس ابلیس به حضورش می‌آید و در مقابلش زانو می‌زند و می‌گوید: «ای وای از چنین روزی!» پس موی پیشانی شیطان را می‌گیرد و او را گردن می‌زند و آن روز همان وقت معلوم است.
شایسته است اگر شخصی به مسجد کوفه تشرف یافت از خداوند توفیق حضور در عصر ظهور را مسئلت نماید و ضمن آرزوی تعجیل در فرج مولای عزیزمان (فرج عمومی)، به ذبح کردن شیطان وجود خویش بیندیشد و تحقق فرج خصوصی را از درگاه پروردگار بخواهد.
مسجد جمکران
مسجد مقدس جمکران در سال ۳۹۳ هجری قمری مطابق دستور ویژه امام زمان علیه السلام بنا گشته است. ایشان درباره این مکان شریف فرموده اند:
این سرزمین بزرگی است که خداوند آن را از میان دیگر مکان‌ها برگزیده است و بر زمین‌های دیگر برتری و شرافت داده است… به مردم بگویید به این مکان رغبت ورزند و آن را عزیز و بزرگ بدانند و در آن چهار رکعت نماز بگزارند. (و پس از بیان کیفیت نمازهای مسجد جمکران فرمودند:) هر کس این نماز را بگزارد گویا در کعبه نماز خوانده است.[۶] با تدبر در کلام نورانی حضرت، در می‌یابیم که معنویت و اسرار ویژه‌ای در این مکان مقدس نهفته است و کسانی که به این مکان شریف راه می‌یابند حقیقتاً دعوت شده امام عصر علیه السلام می‌باشند. زائران مسجد مقدس جمکران باید خود را میهمان آن امام عزیز بدانند و در صدر حاجات خویش، گشایش در امر فرج آن حضرت را از خداوند متعال آرزو نمایند.
از آیت الله بهجت رحمه الله نقل شده:
یکی ازکسانی که زیاد به مسجد مقدس جمکران مشرف می‌شود می‌گفت: آقا (امام زمان عج) را در مسجد جمکران دیدم و به من فرمودند: «به دلسوختگان ما بگو برای(ظهور) ما دعا کنند» … ولی افسوس که همه برای برآورده شدن حاجات شخصی خود به مسجد جمکران رفته و نمی‌دانند که آن حضرت چه ملتمسانه از آن‌ها می‌خواهد که برای تعجیل در فرجش دعا کنند[۷]… لذا هر کسی که برای عرض حاجتی به مکان مقدسی مانند مسجد جمکران می‌رود باید که اعظم حاجات، یعنی فرج آن حضرت را از خدا بخواهد.[۸] ————————————————
[۱]. نشریه حزب الله اندیشه شماره ۸ و۹ ص۸۳٫
[۲]. مزار کبیر ص ۱۳۴٫
[۳]. اما افسوس که قدردان این نعمت ها نبودند!
[۴]. وسائل الشیعه ج۵ ص۲۵۷٫
[۵]. بحارالأنوار ج‏۵۲ ص۳۷۷٫
[۶]. صحیفه مهدیه ص۶۸ و ۶۹٫
[۷]. روشن است که درخواست امام علیه السلام از ما به معنای نیاز آن حضرت به ما نیست؛ بلکه اشتیاق آن بزرگوار برای فرا رسیدن ظهور به خاطر آن است که می‌خواهند بشریت را از گمراهی نجات بخشند و عالم وجود را به سمت کمال سوق دهند.
[۸]. بهارانه ص ۱۲۴ با اندکی تصرف.

منبع: کلید های فرج