چشمه محبت و معرفت (در فضیلت زیارت عاشورا)

[ad_1]

پایگاه فرهنگی مذهبی سلم :

نشانه ای نورانی

 اهل بیت عصمت و طهارت (ع) ستارگان درخشان، اسوه های فضیلت و جانشینان راستین رسول اکرم(ص) در نگهداری دین و حفظ حوزه مسلمین هستند و در ضرورت شناخت آن فروغ های فروزان همین بس که حضرت محمد(ص) فرموده اند: من مات و لم یعرف امام زمانه مات میته جاهلیه؛(۱) یعنی هر کس بمیرد در حالی که امام عصر خویش را نشناخته باشد به مرگ جاهلیت مرده است.

 هم چنین در آیه ((قل لا اسالکم علیه اجرا الا الموده فی القربی؛(۲) بگو (ای پیامبر) در برابر انجام رسالتم، خواستار اجر و پاداشی جز مودت خاندانم از شما نمی باشم به این نکته اشاره شده است ولی در سوره شعرا از زبان پیامبر چندین بار آمده است: ((وما اسالکم علیه من اجر ان اجری الا علی رب العالمین))(۳) (در برابر اجرای رسالتم از شما مزدی نمی طلبم، اجر من جز بر پروردگار عالمیان نمی باشد) دقت در این نکته موضوع مهمی را به اثبات می رساند و آن این است که پیامبر زمانی می تواند به حفظ و بقای شریعت خویش اطمینان داشته باشد که آن را به دست افراد شایسته، مطهر و وارسته بسپارد و مردم را به سوی آنان هدایت کند.

 به عبارتی دیگر زمانی تلاش مداوم حضرت محمد(ص) حفظ می شود و نهال اسلام شکوفا می گردد و از آفات مصون می ماند که مردم در امر رهبری اشتباه نکنند و به راه خطا و خطر نروند و به پیشوایان الهی روی آورند و دل به دوستی آنان بسپارند و از این وجودهای مبارک فاصله نگیرند. این دوستی متکی به امر خدا و توصیه رسول اکرم(ص) است و پشتوانه بسیار محکمی دارد و عمیق ترین نوع ارتباط بین امت و خاندان و عترت رسول خدا(ص) را نشان می دهد. البته کسی می تواند در حلقه دوستان این بزرگواران باشد که در صراط مستقیم گام بردارد و همچون امامان مطیع اوامر الهی باشد و در اخلاق و رفتار به سیره و شیوه زندگی ائمه تإسی جوید.

 با وجود این که خداوند از رگ گردن به آدمی نزدیک تر است، ولی اگر انسان بخواهد به مقام قدس و ملکوت تقرب یابد، باید از راه اهل بیت برود زیرا آنان سالکان راه خدایند. انتم السبیل الاعظم والصراط الاقوم.(۴) آن سروران مرکز کمالات، تداوم بخش فیض لطف و رحمت الهی بر مخلوقات جهان هستند.

 حضرت امام حسین(ع) در راه برقراری عدالت و دفاع از حق، در آشفته ترین شرایط ودر حالی که امویان با تبلیغات مسموم خویش و اختناقی خوفناک جوامع اسلامی را در جاهلیتی آشکار فرو برده بودند موجودیت خود، خاندان، اولاد، عزیزان و یاران خویش را تقدیم حق نمود و مصائب گوناگونی را در این مسیر پذیرفت، به همین دلیل خداوند امتیازاتی را به آن سید جوانان بهشت و سبط رسول اکرم (ص) اختصاص داد چنان چه از امام جعفر صادق(ع) روایت شده است: خداوند با سه امتیاز فداکاری امام حسین(ع) را جبران کرد. امامت را در فرزندانش قرار داد، تربت او را شفای بیماران گردانید، دعای نزد قبرش را مستجاب نمود و ایام زیارتش ـ از هنگام رفتن تا بازگشتن ـ را از عمر زائر به حساب نیاورد.(۵)

 براین اساس علاوه بر این که سیدالشهدإ(ع) شخصیتی از اهل بیت است که آیه تطهیر در موردش صادق است و با تإکید اکید ((یطهرکم تطهیرا)) خداوند او را از هرگونه پلیدی و دون همتی منزه داشته است، فرزندانش نیز در تداوم این منزلت تا قیام قیامت در این سمت برگزیده اند و این همان نعمتی است که وقتی حضرت ابراهیم(ع) در دعای خود از خداوند خواست، خداوند به صورت مشروط پاسخ او را داد.(۶)

 سفارش های فراوانی که از خاندان عترت در باب گرامی داشت نام و یاد امام حسین(ع) و زیارت آن امام در اوقات گوناگون سال به شیعیان رسیده است، عمق و میزان مقام الهی سالار شهیدان را به روشنی بیان می کند. زیرا امام حسین(ع) آخرین فرد و خامس آل عبا بود و نیز آخرین نفری است که در دامن مصطفای پیامبران پرورش یافت و چون نبی اکرم(ص) از این دنیا به سرای سرور رحلت فرمود مردم هرگاه می خواستند از آن حضرت یادی کنند به اهل بیتش روی میآوردند این ماجرا استمرار داشت تا عترت نبوی به شهادت رسیدند و امام حسین(ع) آخرین نفری بود که مسلمانان سیمای رسول اکرم(ص) را در چهره ملکوتیش مشاهده می کردند. خلق و خویش همان اخلاق و رفتار حضرت محمد(ص) بود و با شهادت امام حسین(ع) برای احیای سنت پیامبر و اصلاح امت آن فرستاده الهی، دیگر آخرین نشانه ای که بی واسطه در دامن پیامبر پرورش یافته و با آن حضرت در ارتباط بود از دست مردم رفت و این مصیبتی عظیم و خسرانی جبران ناپذیر به شمار می رفت.

 زیارت پیوند قلبی و عاطفی با چنین امامی است که چنین ارتباطی، انسان را از درون متحول می کند، خانه دلش آباد می شود، صبر در مقابل مصائب را در او تقویت می نماید ومیزان بصیرت و معرفت آدمی با چنین انسی رو به فزونی می رود. زیارت های امام حسین(ع) که در منابع معتبر شیعه وجود دارد به حق مدرسه ای هستند که تمامی کمالات انسانی را در بر دارند و کمتر فضیلتی است که فروگذار کرده باشند. پاکیزگی جسمی، روحی، تربیتی، خانوادگی و تمامی اقسام طهارت در زیارت امام حسین(ع) و زیارت سایر ائمه مورد توجه قرار گرفته و بر آن ها تإکید شده است و چنین برنامه ای زیربنای تزکیه و پالایش درونی آدمی به شمار می رود. این مدرسه هزاران انسان وارسته و فداکار را در دامن خود پرورش داده و آنان را به سوی سعادت و معرفت ارتقا داده است. به همین دلیل رسول اکرم(ص) فرموده اند: برای شهادت حسین(ع) حرارتی در دل های مومنان است که هرگز به سردی نمی گراید.(۷) و نیز آن حضرت تإکید نموده است: آگاه باشید که حسین دری از درهای بهشت است هر کس با او دشمنی ورزد خداوند بوی جنت را بر او حرام می سازد.(۸)

 امام باقر(ع) نوید داده اند: اگر مردم می دانستند در زیارت حسین(ع) چه فضیلتی است از شدت شوق جان می دادند و روحشان از حسرت، غم و اندوه جدا می گردید. محمد بن مسلم می گوید: در زیارت سیدالشهدإ چه اجری است؟ حضرت فرمود: هر که حسین را به خاطر شوق او زیارت کند برایش ثواب هزار حج مقبول و هزار عمره مبرور و ثواب آزاد کردن هزار بنده در راه خدا، نوشته شود.(۹) امام صادق(ع) نیز فرموده اند: هیچ کس نیست در روز قیامت مگر این که وقتی بزرگواری زوار امام حسین(ع) را نزد خداوند مشاهده می کند می گوید: ای کاش امام حسین(ع) را زیارت می کردم و در حدیث دیگر آن حضرت فرمودند: هر که از این که بر سر سفره های نور قرار گیرد و از این بابت خوشحال شود باید از زائرین امام حسین(ع) باشد.(۱۰) زید شحام می گوید از امام ششم پرسیدم برای زائر قبر امام حسین(ع) چه اجری است؟

 فرمود: همانند کسی است که خداوند سبحان را در عرش زیارت کرده باشد.(۱۱)

 O هدیه ای ملکوتی

 زیارت مطلقه امام حسین(ع) هفت مورد می باشد که در کتاب ادعیه متن آنها آمده است، علاوه بر این متون زیارتی، زیارت ویژه ای برای حضرت اباعبدالله ذکر شده که آن چندین زیارت می باشد: زیارت اول رجب، نیمه آن و نیز نیمه ماه شعبان، زیارت امام حسین(ع) در لیالی قدر و نیز در عید فطر که این زیارات در روضه مطهر یا در کربلا خوانده می شود. زیارت مخصوصی هم برای امام حسین در روز عرفه، در منابع مستند شیعی آمده است. علاوه بر این ها برای زیارت از راه دور نیز روایاتی ذکر شده است چون عده ای به دلیل برخی مشکلات از قبیل فقر، بیماری، مسدود بودن راهها، ناامنی و ناتوانی ناشی از سالخوردگی نمی توانند به کربلا مشرف شوند. اهل بیت برای این گونه افراد تکلیف را مشخص نموده اند. معروف ترین و پرفیض ترین زیارات از راه دور، زیارت عاشورا است این زیارت از سنخ احادیث قدسی است یعنی سال ها قبل از واقعه عاشورا خداوند آن را توسط جبرئیل به رسول خود نازل فرمود و آن چنان توصیه بر مداومت آن وارد شده که انسان را به حیرت و شگفتی وامی دارد.

 زیارت عاشورا همان گونه که بیان شد در زمان رسول اکرم (ص) مطرح بوده است و نیز بعد از شهادت امام حسین(ع)، در عصر امام سجاد(ع) مورد توجه قرار داشته است اما علنی گشتن آن از زمان امام باقر(ع) است زیرا امام چهارم در اختناق حکومت بنی امیه زندگی می کرده اند و اگر این متن زیارتی توسط آن حضرت بیان می گردید با وجود لعن و نفرین هایی که در متن زیارت در مورد غاصبین جایگاه امامت و نیز لعنت فراوان بر خاندان ابوسفیان در آن دیده می شود موجب کشته شدن راویان، و خوانندگان آن می گردید. هم چنین از زمان امیرمومنان(ع) به بعد توسط دومین خلیفه بخشنامه گردید که حدیثی از حضرت رسول(ص) نقل نشود و توجه مردم به قرآن باشد! این دو عامل سبب بیان نگردیدن زیارت عاشورا تا زمان امام پنجم گشت، حضرت امام محمد باقر(ع) نیز در دوران حکومت آل مروان می زیست و او هم گرفتار فشار سیاسی این حاکمان غاصب بود و یک بار به شام احضار گردید و بنا به نقلی به دستور کارگزاران مروانی محبوس گردید اما چون دوران پایانی حکومت بازماندگان اموی بود فرصتی به دست آمد تا آن حضرت شجاعانه حقایقی را بیان فرمایند و با کنار رفتن و سقوط امویان و روی کار آمدن عباسیان که ادعای خویشاوندی با پیامبر و عترت او را می نمودند زمینه مساعدتری پیش آمد تا امام پنجم و امام ششم به شکل گسترده به نشر احادیث رسول اکرم(ص) بپردازند و متون ارزنده ای چون زیارت عاشورا را به طور علنی برای شیعیان مطرح سازند. درباره اهمیت این زیارت همین بس که مورد تإیید و تإکید ائمه طاهرین واقع شده و از جهات مختلف و ابعاد گوناگون دارای زمینه بحث و تحلیل است و از نظر برکات دنیوی و اخروی اهمیت وافری دارد.

 شیخ ابوجعفر طوسی در کتاب مصباح المتهجد سند این متن معنوی را ذکر نموده است: محمد بن اسماعیل فرزند بزیع و او از صالح بن عقبه و وی از پدرش و او از حضرت باقر (ع) روایت می کند که فرمود: هر کس حسین بن علی (ع) را در روز عاشورا زیارت کند و نزد قبر آن حضرت گریان شود روز قیامت خداوند را با ثواب دو هزار حج و دو هزار عمره و دو هزار جهاد ملاقات کند آن هم ثواب حج، عمره و جهادی که در خدمت رسول اکرم(ص) و ائمه طاهرین (ع) بوده باشد. راوی می گوید: عرض کردم: فدایت شوم کسی که در شهر یا کشور دیگری است و نمی تواند در آن روز خود را به قبر آن امام برساند چه کند؟ فرمودند: اگر چنین است به صحرا یا بالای بام خانه خود رود و با سلام، اشاره به سوی مرقد آن حضرت کرده، بر لعن تلاش جدیت نماید و بعد دو رکعت نماز بخواند و این کار را هنگام بر آمدن روز، قبل از ظهر انجام دهد. آن گاه هم خودش در مصیبت آن حضرت گریه کند و هم اگر در تقیه و حالت خوف نمی باشد. امر نماید تا خانواده اش بر حضرت بگریند، در خانه اش مجلس مصیبتی منعقد کند، مصیبت حضرت سیدالشهدإ را به یکدیگر تعزیت گویند، من ضامن می شوم که اگر کسی این عمل را انجام دهد، خداوند تمام ثواب ها را به او عنایت فرماید. راوی گوید چگونه یکدیگر را تعزیت و تسلیت گوئیم: امام فرمود بگوئید: عظم الله اجورنا بمصابنا الحسین(ع) و جعلنا و ایاکم من الطالبین بثاره مع ولیه الامام المهدی من آل محمد(ص): خداوند اجر ما را به سوگواری بر حسین بیفزاید و ما و شما را از خونخواهان او همراه با ولی خود امام مهدی آل محمد قرار دهد.(۱۲) سپس حضرت افزودند: اگر می توانی آن روز برای حاجتی از خانه بیرون مرو که حاجت مومن در آن حال برآورده نمی شود و اگر هم عملی شود میمون نخواهد بود و چیزی را در آن روز در منزل ذخیره نکند که اگر چنین کند برکت آن از بین می رود. کسی که طبق این دستور عمل کند ثواب هزار حج، هزار عمره و هزار جهاد همراه با رسول برای او خواهد بود و اجر هر نبی، رسول، وصی، صدیق و شهیدی که از ابتدای خلقت دنیا تاکنون در راه خدا درگذشته و یا به شهادت رسیده را خواهد داشت.(۱۳)

 صالح بن عقبه و سیف بن عمیره گفته اند که علقمه بن محمد حضرمی گفت که به امام باقر(ع) عرض کردم تعلیم بفرمائید مرا دعائی که آن را در این روز هرگاه امام را از نزدیک زیارت کنم بخوانم و نیز دعایی که بعد از زیارت امام حسین(ع) از راه دور باید بخوانم به من آموزش دهید.

 حضرت فرمود ای علقمه هر گاه تو به جای آوردی آن دو رکعت نماز را، بعد از آن که با سلام به سوی حضرت امام حسین(ع) اشاره می کنی در آن زمان بعد از گفتن تکبیر این قول (زیارت) را بگوی. هرگاه چنین کردی به درستی که دعا کرده ای به آن چیزی که دعا می کند به وسیله آن زائران امام حسین(ع) از ملائکه و خداوند برایت صد هزار هزار درجه بنویسد و هم چون کسی باشی که با امام حسین(ع) شهید شده باشد و در درجات با این شهیدان باشی و در همین حالت شناخته شوی و نیز ثواب زیارت هر پیامبر و زیارت هر کسی که امام را از روزی که شهید شده است برایت اختصاص دهند.

 شیخ طوسی از محمد بن خالد طیاسی و او از سیف بن عمیره نقل کرده اند که گفت پس از آن که امام صادق(ع) از حیره به مدینه تشریف بردند با صفوان بن مهران و جمعی دیگر از اصحاب برای زیارت امیرمومنان(ع) خارج شدیم و بعد از آن صفوان صورت خود را به طرف قبر حضرت سیدالشهدإ نمود و با ما گفت: از این مکان آن حضرت را زیارت کنید که من در خدمت امام صادق(ع) بودم و آن حضرت از این مکان زیارت نمود. آن گاه شروع به خواندن زیارت عاشورا کرد و بعد از نماز زیارت دعای علقمه را خواند. سیف بن عمیره می گوید صفوان بن مهران جمال (از اصحاب نیک امام صادق و امام کاظم((ع))) گفت: امام صادق(ع) فرمود: همواره این زیارت و دعایش را بخوان که من بر کسی که این زیارت و دعای بعد از آن را از راه دور و نزدیک می خواند ضامنم که زیارتش قبول گردد، سعیش مورد تقدیر خداوند قرار گیرد و سلام او بر امام حسین(ع) برسد و حاجتش ـ هرچه و هر قدر باشد ـ از سوی خداوند برآورده شود. آن گاه امام صادق(ع) به من فرمود: ای صفوان من این زیارت را یافتم به این ضمانت از پدرم و پدرم از پدرش علی بن الحسین و با همین ضمانت از امام حسین(ع) و او از پدر بزرگوارشان و امیرمومنان از رسول خدا(ص) و رسول اکرم(ص) از جبرئیل امین و آن فرشته الهی با همین ضمانت از خداوند متعال دریافت نموده اند.

 بر این اساس زیارت عاشورا از احادیث قدسی به شمار میآید بدین مفهوم که مفادش از جانب حق تعالی است و الفاظش توسط حضرت محمد(ص) تدوین گردیده است.

 در ادامه این روایت: خداوند به ذات خویش سوگند یاد نموده است که هر کس امام حسین(ع) را با این زیارت از دور یا نزدیک زیارت کند و با این دعا، دعا نماید، زیارتش را می پذیرم و خواهش او را هر چه قدر باشد قبول می نمایم و برآورده می سازم، درخواستش را عطا می کنم، او ناامید از درگاهم برنمی گرد، بلکه شادمان و مسرور با حاجت روا شده برگشته، راه رستگاری و بهشت را می پیماید و از آتش دوزخ مصون بوده و شفاعتش در حق هر کس غیر از دشمنان اهل بیت (ع) مورد قبول است.(۱۴)

 O صفای زیارت

 در برخی منابع آمده است که زیارت عاشورا به دو طریق نقل شده است. یکی علقمه بن محمد حضرمی از امام باقر(ع) و دیگری صفوان جمال از امام صادق(ع) ولی عبارات دومی حاوی برخی آشفتگی ها می باشد از این جهت به خبر علقمه اعتماد گردیده است. (۱۵)

 ناگفته نماند که دعای بعد از زیارت عاشورا را صفوان بن مهران از امام ششم نقل کرده است و این که در برخی کتب ادعیه از آن به عنوان دعای علقمه نام برده اند، سخنی مورد تإمل است، زیرا راوی صفوان است نه علقمه و اگر بنا باشد آن را به نام روایت کننده اش نام نهد باید آن را دعای ((صفوان)) نامید.

 همان گونه که اشاره گردید مواظبت بر زیارت عاشورا در سفارش امام صادق(ع) به صفوان مورد تإکید قرار گرفته است و در میان زیارت نامه ها، این متن مقدس از عظمت ویژه ای برخوردار می باشد، ائمه هدی و علمای شیعه در طول تاریخ بدان اهمیت وافری می داده اند و به خواندن آن اهتمام می ورزیده اند، آنان که بر این سنت پسندیده مراقبت داشته اند بهره های خوبی از آن گرفته و اجر و ثواب والایی را به خود اختصاص داده اند. شیوه خواندن آن بدین صورت است که افرادی که می خواهند آن را از راه دور بخوانند، باید به مکانی مرتفع بروند، ابتدا سلامی به امام حسین(ع) (رو به کربلا) نمایند. سپس قاتلان و دشمنان آن امام را مورد لعنی شدید قرار دهند. آنگاه دو رکعت نماز بگذارند سپس زیارت عاشورا را بخوانند. سرانجام پس از آخرین سجده زیارت، دو رکعت نماز اقامه نمایند.

 این طریقه مورد توجه مرحوم آیه الله حاج میرزا محمد حسن شیرازی و نیز مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری بوده است. آیه الله حاج میرزا ابوالفضل تهرانی در اثرمعروف خود روایتی را نقل می نماید که براساس آن چگونگی صد سلام و صد لعن آن آسان می باشد. در این حدیث، امام هادی فرموده اند کسی که می خواهد زیارت عاشورای مشهور را بخواند وقتی به فراز اللهم العن اول ظالم ظلم می رسد، یک بار به طور کامل آن را می خواند. سپس اگر نود و نه بار بگوید: اللهم العنهم جمیعا، مانند آن است که همه این فراز لعن را صد بار گفته است. هم چنین اگر کسی یک بار عبارت سلام را تا آخر به طور کامل بخواند و بعد از آن نود و نه بار بگوید: السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی إصحاب الحسین مانند آن است که تمامی فراز مذکور را به طور کامل مرور کرده است.(۱۶)

 درباره برکات زیارت عاشورا و تداوم در خواندن آن به ویژه با انجام دقیق آداب و سنن مإثور به قدری شواهد نوید دهنده ای وجود دارد که جای بحث و گفتگو نیست.

 علامه متتبع شیخ نصرالله شبستری می گوید: بدان که مإخذ اصلی زیارت عاشورا کتاب کامل الزیاره، مصباح کفعمی و مختصرالمصباح است و این زیارت را علمای ما بدون معارض و خلاف، تلقی به قبول نموده اند و شهرتش تا جایی می باشد که نیاز به ذکر روات و بیان سند و احوال راویان آن نیست و چنان چه پاره ای از بزرگان گفته اند عمل به روایت آن از لحاظ شیوع و اعتماد و مشاهده نتایج مفید، خوب و سریع از کلیه اعمال مستحب موکد دیگر ممتاز و دارای ویژگی منحصر به فردی می باشد.(۱۷)

 در حالات شیخ مرتضی انصاری آورده اند: عباداتی که شیخ از سن بلوغ تا آخر عمر به آن ها ادامه داد ـ غیر از فرایض و نوافل شبانه روزی و ادعیه و تعقیبات ـ عبارت بودند از قرائت یک جزء قرآن، نماز جعفر طیار، زیارت جامعه و زیارت عاشورا در هر روز.(۱۸)

 حاج محمود اخوان متولد ۱۳۰۴ هـ.ش که از سال ۱۳۲۰ هـ.ش به بعد با آیه الله شاهآبادی در مسجد جامع تهران آشنا گردیده است می گوید به خاطر دارم یک بار روز تاسوعا یا عاشورا مإمورین رضاخان به مسجدجامع تهران آمدند که مانع برگزاری مراسم عزاداری بشوند و می گفتند باید از وزارت فرهنگ اجازه بگیرید. در این حال آیه الله شاه آبادی خطاب به آقای سید علی اصغر آل احمد که صدای خوبی داشت فرمود که: زیارت عاشورا را بخوان و او هم چنان با جذبه و سوزناک خواند که در اثر آن صدای گریه و ضجه و عزاداری مردم در تمام بازار بلند شد. بعد هم آیه الله شاه آبادی خطاب به مإمورین رضاخان گفتند به آن مردک قلدر چاروادار بگو که مانع عزاداری مردم نشود و به وزیر فرهنگ هم بگو که در وزارتش را ببندد. اینجا وزارت فرهنگ ماست.(۱۹) البته مرحوم شاه آبادی به چه صورت انفرادی و چه اجتماعی به خواندن زیارت عاشورا اهتمامی ویژه داشت.

 امام خمینی (در تمام مدت اقامت ایشان در عراق) در اغلب ایام زیارتی در کنار قبر امام حسین(ع) بودند و در دهه عاشورا، هر روز زیارت عاشورای معروفه را با صد مرتبه سلام و صد مرتبه لعن می خواندند.(۲۰)

 آیه الله قدیری گفته است در صحبتی که با امام خمینی داشتم و دو به دو بودیم، البته ایشان تصریح نفرمودند ولی متوجه شدم زیارت عاشورای آقا ترک نمی شود.(۲۱)

 مرحوم شهید آیه الله قدوسی می گفت: علامه طباطبایی در ایام محرم و صفر زیارت عاشورا را ترک نمی نمود و می فرمود: مقیدم در زیارت عاشورا از نسخه مرحوم آیه الله سید علی قاضی (استاد عرفان علامه) استفاده کنم.(۲۲) خود شهید قدوسی نیز به زیارت عاشورا مواظبت داشت یکی از دوستانش نوشته است: موقعی که آن شهید دادستان کل بود، در عالم رویا مشاهده کردم بر اثر خواندن زیارت عاشورا به ایشان علوم خاصی داده شده است. وقتی به ایشان عرض کردم، متإثر شد و گفت: مدتی است توفیق پیدا نکرده ام و این بر اثر کثرت کارشان در دادستانی بود و آن کارها را اولی می دانست. از این رو فرمود: مدتی است موفق به خواندن زیارت عاشورا نشده ام.(۲۳)

 علامه طباطبایی فرموده است: همسرم زن مومن و بزرگواری بود، در معیت ایشان برای تحصیل به نجف اشرف مشرف شدیم و ایام عاشورا برای زیارت به کربلا میآمدیم و پس از پایان این مدت چون به تبریز مراجعت کردیم، روز عاشورایی در منزل نشسته و مشغول خواندن زیارت عاشورا بود. همسرم می گوید: ناگهان دلم شکست و با خود نجوا کردم: ده سال در کنار مرقد مطهر حضرت اباعبدالله الحسین(ع) در روز عاشورا بودیم و امروز از چنین فیضی محروم شده ایم ناگهان مشاهده کردم در حرم مطهر در زاویه حرم بین بالا سر و روبرو ایستاده ام

 و رو به مرقد مطهر سیدالشهدإ(ع) مشغول خواندن زیارت هستم و حرم مقدس و مشخصات آن هم چون گذشته بود ولی چون روز عاشورا بود و مردم غالبا برای تماشا دسته های عزادار و سینه زن می رفتند، تنها در پایین پای مبارک مقابل قبر سایر شهیدان چند نفری ایستاده بودند و برخی از خدام برای آنان زیارت می خواندند. چون به خود آمدم، دیدم در خانه خویش نشسته ام و در همان محل مشغول خواندن بقیه زیارت عاشورا هستم.(۲۴)

 دیده بان شهید محمد منوچهری معتقد بود اگر کسی با معرفت در خواندن زیارت عاشورا مداومت کند، در کشته شدن نیز به آقایش امام حسین(ع) اقتدا خواهد کرد. هم چون او به شهادت خواهد رسید؛ حاج حمید حسام، از هم رزمان او، می گوید هر روز اوایل سحر با زمزمه زیبا و حزن انگیز او چشم بر قصرشیرین قهرمان باز می کردیم. اما وقتی نسبت به گفته محمد یقین پیدا کردیم که در بیمارستان الله اکبر اسلام آباد بر پیکر بی سرش که خود مفسر زیارت عاشورا بود حاضر شدیم.(۲۵)

 شاعر معاصر استاد محمد علی مجاهدی می نویسد پدرم آیه الله آقامیرزا محمد مجاهدی تبریزی ارادت دیرپای به حضرت اباعبدالله(ع) داشت و من شیفته کمالات معنوی و این اشتیاق او بودم هنوز پس از چهل و اندی سال که از رحلتش می گذرد زمزمه های نیمه شب و نیایش های سحرگاهی و طنین زیارت عاشورای او در گوش جانم می پیچد(۲۶) ، و چون عارف معروف جعفر آقا مجتهدی، استاد مجاهدی را دیده بود خطاب به حجه الاسلام والمسلمین حاج سید علی اکبر قریشی گفته بود: آقاجان ما ایشان را می شناسیم. پدرشان علاوه بر مراتب علمی و کف نفس و خداباوری، شیفته امام حسین(ع) بودند و چهل سال زیارت عاشورای ایشان ترک نشده بود و مورد عنایت آن حضرت قرار داشتند و هم اکنون نیز میهمان امام حسین(ع) هستند.(۲۷)

 ادامه دارد

 پی نوشت ها:

 ۱. الغدیر، علامه عبدالحسین امینی، ج۱۰، ص۳۵۹ به نقل از بزرگان اهل سنت.

 ۲. شوری، ۲۳.

 ۳. شعرا، آیات ۱۰۹ ـ ۱۲۷ ـ ۱۴۵ ـ ۱۶۴.

 ۴. فرازی از زیارت جامعه کبیره.

 ۵. بحارالانوار، ج۴۴، ص۲۲۱.

 ۶. اشاره است به آیه ((واذ ابتلی ابراهیم ربه بکلمات فاتمهن…)) سوره بقره، آیه۱۲۴.

 ۷. مستدرک الوسایل، محدث نوری، ج۱۰، ص۳۱۸.

 ۸. مقتل خوارزمی، ج۱، ص۱۴۵.

 ۹. وسایل الشیعه، ج۱۰، ص۳۴۸.

 ۱۰. همان، ص۳۶۰.

 ۱۱. کامل الزیارات، ص۱۴۷.

 ۱۲. مصباح المتهجد، اعمال محرم، ص۷۷۲.

 ۱۳. همان، و نیز بحارالانوار، ج۱۰۱، ص۳۰۰ ـ ۲۹۹.

 ۱۴. منابع پیشین.

 ۱۵. مصباح المنیر، آیه الله مشکینی، ص۵۳۸.

 ۱۶. شفإ الصدور فی شرح زیاره العاشور، میرزا ابوالفضل تهرانی، ص۲۵۳ ـ ۲۵۱.

 ۱۷. اللولو النضید فی شرح زیاره مولانا ابی عبدالله الشهید، علامه نصر الله شبستری، ص۲۱ و ۲۳، و نیز برای آشنایی با سند و احوال راویان به همین مإخذ مراجعه شود.

 ۱۸. زندگانی و شخصیت شیخ انصاری، مرحوم حاج شیخ مرتضی انصاری (نواده شیخ)، ص۹۰.

 ۱۹. عارف کامل، معاونت پژوهش بنیاد فرهنگی شهید شاه آبادی، ص۹۷.

 ۲۰. سیمای فرزانگان، رضا مختاری، ص۱۸۰.

 ۲۱. فرازهای فروزان، از نگارنده، ص۱۵۹.

 ۲۲. جرعه های جانبخش، از نگارنده، ص۲۶۶.

 ۲۳. یادنامه شهید قدوسی، ص۶۸ ـ ۶۷.

 ۲۴. جرعه های جانبخش، ص۲۶۵.

 ۲۵. روزنامه جام جم، اول اسفند ۱۳۸۰، شماره ۵۲۵.

 ۲۶. در محضر لاهوتیان، محمد علی مجاهدی، ص۶۵.

 ۲۷. همان، ص۴۶.

منبع :پاسدار اسلام – اسفند ماه ، شماره ۲۵۵ –

[ad_2]
Source link

درباره‌ی admin

همچنین ببینید

فضایل اهل بیت در صحیح بخاری

[ad_1] پایگاه فرهنگی مذهبی سلم :  (خلاصه: کتاب صحیح بخاری معتبرترین کتاب اهل سنت پس …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *