خورشید سامرا ؛ شهادت امام حسن عسکرى علیه‏السلام

ابراهیم اخوى

صبح شهادت

شهر خوش آب و هواى سامرا در کشور عراق، صبح هشتم ربیع الاول سال ۲۶۰ ه . ق، چهره دیگرى به خود گرفته بود. دیگر پرنده‏ها آوازنمى خواندند، شاپرک‏ها بازى نمی‏کردند و پروانه‏ها پر نمی‏زدند. یک خبرتلخ، همه را ناراحت و گریان کرده بود؛ خبریکه باعث ناراتى خیلی‏ها شد. خبر کشته شدن و شهادت یازدهمین امام، خبر شهادت امام حسن عسکرى علیه‏السلام و مسموم شدن ایشان، توسط یکى از بدترین مردم روى زمین آن خبر به قدرى تلخ بود که هنوز هم یاد و خاطره آن، همه را غمگین می‏کند. این روزرا به شما کودکان و دوستان امام حسن عسکرى علیه‏السلام تسلیت می‏گوییم.

از مدینه تا سامرا

آدم‏هاى بد، هیچ وقت تحمل دیدن انسان‏هاى خوب را ندارند. امامان خوب ما هم، در زمان پادشاهان و حاکمان ستمگرى زندگى می‏کردند که تحمل دیدن خوبی‏هاى امامان و توجه مردم به ن عزیزان را ناشتند. وقتى امام حسن عسکرى علیه‏السلام ، کودک بود، به همراه پدرش امام هادى علیه‏السلام ، توسط حاکم بد آن زمان به نام متوکل از شهر پیامبر، در کشور عربستان، به شهر سامرا در عراق تبعید شدند.متوکل می‏خواست با این کار، بیش‏تر مواظب امام هادى علیه‏السلام باشدتا مبادا آن حضرت به همراه دوستان و شیعیان خود، بر ضد حکومت‏هاى بد زمان، جنگ کنند. بچه‏ها! شهر سامرا اگر چه آب و هواى خوبى داشت، انسان‏هاى بدى در آن زندگى می‏کردند که باعث ناراحتى امام هادى علیه‏السلام و پس از ایشان، امام حسن عسکرى علیه‏السلام شدند. ما از خدا می‏خواهیم که عذاب همه دشمنان اهل بیت را زیاد و زیادتر کند؛ چون آن‏ها امامان خوب ما را خیلى آزار و اذیت کردند.

در زندان

امام حسن عسکرى علیه‏السلام ، با این که تنها ۲۸ سال زندگى کردند و فقط شش سال امام بودند، اما درهمین مدت کوتاه، آزار و سختی‏هاى فراوانى کشیدند و بارها زندانى شدند. دشمنان، چون شنیده بودند که دوازدهمین امام، فرزند امام عسکرى علیه‏السلام است، سعى می‏کردند به گونه‏اى از تولد آن نوزاد جلوگیرى کنند و به همین خاطر، چند بار نقشه ترور و کشتن امما حسن عسکرى علیه‏السلام را کشیدند، اما هم‏چنان که خداوند، حضرت موسى را در مقابل فرعون حفظ کرد، امام مهدی(عج) را هم در برابر حاکمان بد عباسى نگه داشت و نگذاشت آن‏ها هیچ آسیبى به حضرت برسانند.

شناسایى جاسوس

یکى از دوستان امام حسن عسکرى علیه‏السلام به نام داوود می‏گوید: ما با افرادى در زندان بودیم. روزى دیدیم امام حسن عسکرى علیه‏السلام را وارد زندان کردند. ما به دیدن امام رفتیم و از حال ایشان جویا شدیم. در ضمن می‏خواستیم بدانیم چه وقت آزاد می‏شویم. امام نگاهى به ما انداخت و فرمود: اگر در میان شما بیگانه نبود، به شما خبر می‏دادم که چه زماى آزاد می‏شوید. آن شخص که گویا خود به دانش غیبى امام پى برده بود، از میان ما خارج شد و به بیرون رفت. امام به ما فرمود: این شخص از شما نیست، مواظب او باشید. در لباس او کاغذى وجود دارد که گزارش کار شما را براى خلیفه نوشته است. یکى از افراد لباس او راگشت و همنا گزارش را یافت.

بخشش امام

در زمان امام حسن عسکرى علیه‏السلام ، شیعیان و دوستان آن حضرت، اجازه ملاقات با امام را نداشتند و نیروهاى دشمن، سخت مراقب رفت و آمدهاى امام بودند، اما با این حال، گاهى فرصتى پیش می‏آمد که امام بتوانند دوستان خود را ببیند و در همان فرصت‏هاى کوتاه، گره‏هاى زندگى مردم را باز کند.

یکى از دوستان امام به نام «ابویوسف» می‏گوید: من فقیر بودم و نمی‏توانستم به بچه‏هایم برسم. همه گرسنه و ناراحت بودند و بارها به کاخ پادشاهان عباسى رفتم تا از آن‏ها کمکى بگیرم، دلى کسى به من توجهى نکرد. تا این‏که یک روز موفق شدم امام حسن عسکرى علیه‏السلام را ببینیم و گرفتاری‏ام را براى ایشان بگویم. امام چهارصد دینار (سکه طلا) داشت. همه آنهارا به من داد و فرمود: «بروو خانواده‏ات را از پریشانى و ناراحتى نجات بده».

شهادت

«معتمد» خلیفه بد عباسى، امام حسن عسکرى علیه‏السلام را مسموم کرد. امام به سختى بیمار شد و در منزل بستى گردید. حال اقا، هر روز بد و بدتر می‏شد تا این که در صبح هشتم ربیع‏الاول سال ۲۶۰ ه . ق، در حالى که تنها ۲۸ سال داشت، به شهادت رسید. تنها فرزند ایشان، امام مهدی(عج) است که در زمان شهادت پدر، پنج ساله بودند و از همان کودى، امامت و رهبرى شیعیان بر عهده ایشا گذاشته شده است.

ما روز شهادت امام یازدهم را به فرزند ایشان، حضرت امام مهدی(عج) تسلیت می‏گوییم و از خدا می‏خواهیم که آن حضرت را هرچه زودتر در جمع شیعیان و دوستانش حاضر کند.

کنترل شادى

در بعضى از مجلس‏هاى عزادارى و فاتحه‏خوانى، بعضى از شرکت کنندگان پیدا می‏شوند که به جاى غمگین بودن، به شوخى کردن و شادى می‏پردازند. در مراسم عزادارى امامان عزیز هم گاهى کسانى پیدا می‏شوند که احترام مجلس را نگه نمی‏دارند و با خنده‏هاى بیجا و سر و صداى زیاد، مزاحم برگزارى خوب آن مجلس می‏شوند. آیا به نظر شما این کار درست است؟ امام حسن عسکرى علیه‏السلام ، درباره شادى در مقابل انسانى که غمگین است، می‏فرمایند: «خوشحالى، نزد انسان اندوهگین، از ادب دور است». چه قدر خوب است امروز که در مراسم عزادارى امام یازدهم شرکت می‏کنیم، این سخن زیبا را از حضرت به یاد داشته باشیم و به آن فکر کنیم.

دوستى با نادان

یکى از صفات دوست خوب، عاقل بودن و داناى است. دوستى با نادان، نه تنها سودى ندارد؛ بلکه خطرات بسیارى را هم متوجه ما میکند؛ زیرا نادان، ب جاى خوبى کردن، گاهى دست به کارهایى می‏زند که دردسر آفرین و مشکل‏زاست. امام حسن عسکرى علیه‏السلام می‏فرمایند: «کسى که با نادان دوستى کند، همیشه در زحمت است».

منبع :گلبرگ ، اردیبهشت ۱۳۸۳، شماره ۵۰