امیرالمومنین (علیه السلام) در حدیثی راه علاج این بیماری را عبادت میدانند و درباره این که کدام عبادت، کبر را از بین میبرد؟ میفرمایند: “خداوند، ایمان را برای پاک کردن از (آلودگیهای) شرک واجب فرمود و نماز را برای دور کردن از کِبر2”.
پیامبر خدا(صلی الله علیه واله) نیز فرمودند: “هر کس خودش گوسفندش را بدوشد و جامهاش را وصله کند و کفشش را پینه زند و با خدمتکارش هم غذا شود و کالایش را از بازار (به خانه) حمل کند، بیگمان از کبر پاک شده است3”.
همچنین امیرالمومنین (علیه السلام) در پاسخ با این پرسش که چه کاری انسان را از تکبر دور میکند؟ میفرمایند: “فروتنی را جوییدم و آن را جز در پذیرش حقّ، نیافتم. (پس) حقّپذیر باشید؛ زیرا پذیرش حقّ (و حقیقت، آدمی را)، از تکبّر دور میسازد4”.
آن حضرت همچنین درباره این که خداوند چگونه تکبر را از دل بندگانش بیرون میبرد؟ فرمودند: ” امّا خداوند بندگان خود را به انواع سختیها میآزماید و با سخت کوشیهای گوناگون آنان را به عبادت و بندگی میگیرد و به انواع ناملایمات و ناخوشایندیها امتحانشان میکند ، تا تکبّر را از دلهایشان بیرون بَرد و افتادگی و خاکساری را در جانهایشان بنشاند و نیز تا این آزمایشها را درهای گشودهای به سوی فضل (و احسان) خویش قرار دهد5″.
1- بحارالأنوار: 77 / 90 / 3 منتخب میزان الحکمة: 480
2- نهج البلاغة: الحکمة 252 منتخب میزان الحکمة: 482
3- کنز العمّال: 7793 منتخب میزان الحکمة: 480
4- بحارالأنوار: 69 / 399 / 91 منتخب میزان الحکمة: 480
5- نهج البلاغة: الخطبة 192 منتخب میزان الحکمة: 482