بسم الله الرحمن الرحیم
ز اشک دیده به خاک خرابه بنْوشتم * * * به طفل خانه به دوش، آشیانه لازم نیست
نشان آبله و سنگ و کعب نی کافی است * * * دگر به لاله ی رویم، نشانه لازم نیست
به سنگ قبر منِ بی گناه بنْویسید * * * اسیر سلسله را، تازیانه لازم نیست
مرا ز مُلک جهان، گوشه ی خرابه بس است * * * به بلبلی که اسیر است، لانه لازم نیست
رقیه …رقیه نجیب! ای مهتاب شبهای الفت حسین! ای مظلوم ترین فریاد خسته! گلِ نازدانه پدر و انیس رنج های عمه! ای یادگار تازیانه های نینوا و سیل سیلی کربلا! رقیه… رقیه صبور! بمان، که بی تو گلشن خزان دیده اهل بیت، دیگر بوی بهار را استشمام نخواهد کرد، بمان که کمر خمیده عمه، مصیبتی دیگر را تاب نخواهد آورد.
امشب، غمگینترین ماه، آسمان دنیا را تماشا می کند. آسمان! چه دل گیری امشب، گویی غم مصیبتی به گستردگی زمین، قلبت را می فشرد. در و دیوار خرابه، از اندوه زینب علیهاالسلام ، بر سر و سفیر می کوبند. متاب امشب ای ماه، متاب! متاب که امشب خرابه شام، از داغ سه ساله گل حسین، تیره ترین خرابه دنیاست. متاب ای ماه، متاب!
فرا رسیدن 5 صفر سالروز شهادت يادگار 3 ساله امام حسين عليه السلام ، حضرت رقيه سلام الله عليها را به محضر امام عصر حضرت حجة ابن الحسن عسکری علیه آلاف التحیة و السلام و عموم شیعیان جهان تسلیت عرض مینماییم .