سیمای امام حسین علیه السلام در قرآن

در پاره ای از روایات، اهل بیت علیهم السلام و یا یکی از آنان، از مصادیق برخی ایات ذکر شده اند.

ایات ذیل، که به گونه ای با امام حسین علیه السلام ارتباط دارند، در شمار چنین ایاتی اند.

سیمای امام حسین در قرآن

در پاره ای از روایات، اهل بیت علیهم السلام و یا یکی از آنان، از مصادیق برخی ایات ذکر شده اند.

ایات ذیل، که به گونه ای با امام حسین علیه السلام ارتباط دارند، در شمار چنین ایاتی اند.

۱. حضرت امام صادق علیه السلام می فرماید: « سوره فجر را در هر نماز واجب و مستحب بخوانید که سوره حسین بن علی علیه السلام است».

۲. (… مَنْ قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِیهِ سُلْطانًا … اسراء/ ۳۳ ؛کسی که مظلوم کشته شده

است، برای ولی او، سلطه ( حق قصاص) قرار دادیم».

حضرت امام صادق علیه السلام فرمود: « این قسمت از ایه درباره امام حسین علیه السلام نازل گردیده است».

۳. بخشی از ایات سوره دهر( انسان) به اهل بیت علیهم السلام، اشاره دارد و بر این حقیقت، روایات فراوانی دلالت می کنند.

۴. که در جریان مباهله، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم، چهار تن (حضرت علی، فاطمه، امام حسن و امام حسین علیهم السلام) را نیز با خود برد.

به همین مناسبت، این ایه نازل شد: فَمَنْ حَاجَّکَ فیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللّهِ عَلَی الْکاذِبینَ آل عمران/ ۶۱. مصداق « ابنائنا»، امام حسن و امام حسین علیهما السلام هستند این ایه، به ایه مباهله معروف است.

۵. علاوه بر ایات یاد شده، همه ایاتی که به طور کلی به اهل بیت اشاره دارند نیز در واقع با سالار شهیدان علیه السلام مرتبط است؛ چرا که او نیز از این خاندان است. این ایات عبارت اند از:

ایه تطهیر

و إنَّما یریدُ الله لِیذْهِبَ عنْکُم الرّجسَ اهل البَیتِ و یطَهِّرَکُم تطهیراً احزاب/۳۳؛

ایه مودّت

ذلِکَ الَّذی یبَشِّرُ اللّهُ عِبادَهُ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیهِ أَجْرًا إِلاَّ الْمَوَدَّهَ فِی الْقُرْبی وَ مَنْ یقْتَرِفْ حَسَنَهً نَزِدْ لَهُ فیها حُسْنًا إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ شَکُورٌ شوری/ ۲۳؛

ایات ۱۹ تا ۲۲ سوره الرحمن

مَرَجَ الْبَحْرَینِ یلْتَقِیانِ، بَینَهُما بَرْزَخٌ لا یبْغِیانِ، فَبِای آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ، یخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجانُ ؛

ایه اولی الأمر

یا ایهَا الَّذینَ آمَنُوا أَطیعُوا اللّهَ وَ أَطیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی اْلأَمْرِ مِنْکُمْ فَإِنْ تَنازَعْتُمْ فی شَی ءٍ فَرُدُّوهُ إِلَی اللّهِ وَ الرَّسُولِ إِنْ کُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَ الْیوْمِ اْلآخِرِ ذلِکَ خَیرٌ وَ أَحْسَنُ تَأْویلاً نساء/۵۹.

منبع: سروش وحی ؛ اسفند ۱۳۸۳ و فروردین ۱۳۸۴، شماره ۱۵ ، صفحه ۱۸