پایگاه فرهنگی مذهبی سلم فضائل، مناقب و سیره امیرالمومنین علی علیه السلام
نوشته های مشابه
شرح حال اصحاب حضرت امیر المومنین علی علیه السلام : ابوذر غفاری : سخنان امام علیه السلام و همراهانش با ابوذر
سيد رضي در نهج البلاغه سخنان امام عليه السلام و همراهانش را به هنگام وداع با ابوذر چنين آورده است:
يا اباذر، انك غضبت لله فارج من غضبت له، ان القوم خافوك علي دنياهم و خفتهم علي دينك، فاترك في ايديهم ما خافوك عليه، و اهرب منهم بما خفتهم عليه، فما احوجهم الي ما منعتهم، و ما اغناك عما منعوك!…؛
اي ابوذر، تو به خاطر خدا خشم گردي، پس به همان كسي كه برايش غضب كردي، اميدوار باش، اين مردم از تو بر دنيايشان ترسيدند و تو از آنها بر دينت، پس آن چه را كه آنان برايش در وحشتند به خودشان واگذار و از آن چه كه مي ترسي ايشان گرفتارش شوند (عذاب الهي) فرار كن. عجبا! كه چه محتاجند به آن چه از آن منعشان كردي و چه بي نيازي از آن چه كه از تو دريغ كردند. به زودي خواهي يافت كه پيروزي براي كيست و چه كسي بيشتر مورد حسرت قرار مي گيرد. اي ابوذر! اگر درهاي آسمان ها و زمين به روي بنده اي بسته شود و او از خداي خود بترسد، خداوند راهي براي وي خواهد گشود. اي ابوذر! آرامش خويش را تنها در حق جست و جو كن و غير از باطل چيزي تو را به وحشت نيفكند، بدان اگر دنيايشان را مي پذيرفتي، دوستت داشتند و اگر سهمي از آن را به خود اختصاص مي دادي (و با آنان كنار مي آمدي) دست از تو برمي داشتند.(1).
سپس حضرت علي عليه السلام به برادرش عقيل فرمود: «با برادرت ابوذر وداع كن.» سپس عقيل، امام حسن، امام حسين و عمار ياسر هر كدام درباره فضايل ابوذر و اندوه خود به خاطر جدايي از او سخناني گفتند.(2).
ابوذر در پاسخ گفت: اي خاندان رحمت، خدايتان رحمت كند! هرگاه شما را مي بينم، رسول خدا صلي الله عليه و آله را به ياد مي آورم، من در مدينه دلبستگي و آرامشي جز شما نداشته و ندارم. اينك در حجاز بر عثمان گران بار شدم آن گونه كه بر معاويه در شام بودم، عثمان نمي خواست كه در جوار برادر و پسر خاله اش در يكي از دو شهر (بصره و مصر)(3) باشم تا مبادا مردم را بر آنان بشورانم. او مرا به سرزميني (ربذه) فرستاد كه در آن هيچ دفاع كننده و ناصري جز خدا برايم نيست. به خدا سوگند، كه همنشيني جز خداوند نمي خواهم و زماني كه با او هستم، از هيچ چيزي بيم ندارم.»
پس از اين سخنان، ابوذر به تبعيدگاه برده شد و علي عليه السلام و همراهان به مدينه بازگشتند.(4).
*****
نهج البلاغه، خطبه 130.
شرح ابن ابي الحديد، ج 8، ص 253.
حاكم بصره، عبدالله بن عامر پسر خاله عثمان و در مصر عبدالله بن سعدبن ابي سرح برادر رضاعي عثمان بوده است.
شرح ابن ابي الحديد، ج 8، ص 254.
